Τα κορυφαία καλάθια σε Final-4

Ηγέτης της άτρωτης (Γιουγκοπλάστικα) Σπλιτ ο Τόνι Κούκοτς, μπορούσε να κάνει τα πάντα στο παρκέ. Όπως να καρφώσει στο καλάθι της Μπαρτσελόνα από δύσκολη γωνία. Η σκηνή από τον τελικό του '91 και το τρίτο σερί τρόπαιο της ομάδας του Παβλίσεβιτς. Σκέτη απόλαυση!

Ο Σάσα Τζόρτζεβιτς, με μαλλιά ακόμη, ήταν ο ήρωας της τελευταίας στιγμής στον τελικό του 1992 στην Κωνσταντινούπολη στέφοντας πρωταθλήτρια Ευρώπης στην Παρτιζάν του Ομπράντοβιτς. Ο ορισμός του buzzer beater...

Το 1996 ο Ντόμινικ Γουίλκινς οδήγησε τον Παναθηναϊκό στην κορυφή της Ευρώπης. Αφού πρώτα "χάζεψε" τους παίκτες της Μπαρτσελόνα με τις απίθανες προσποιήσεις του και το επιβλητικό λέι απ. Αυτός ναι, ήταν "Human Highlight Film".

Ούτε με λάσο ήταν δυνατόν να σταματήσουν τον ορμητικό Ρίβερς οι παίκτες της Μπαρτσελόνα στον τελικό της Ρώμης το '97. Η ντρίμπλα πίσω από την πλάτη υπήρξε σήμα κατατεθέν του Αμερικανού. Όχι ποτάμι, χείμαρρος...

Μικρός το δέμας, αλλά πιο γρήγορος και από τη σκιά του ο Τάιους Έντνι, έκανε τους παίκτες της Βίρτους Μπολόνια, στον τελικό του '99 στο Μόναχο, να ψάχνουν την μπάλα.

Ο "γητευτής" της μπάλας Ντέγιαν Μποντιρόγκα στα καλύτερά του. Εξαιρετικός χειρισμός της μπάλας, δύο μαγικές ντρίμπλες, προσποίηση και γκολ-φάουλ. Πώς να μην φτάσει η Μπαρτσελόνα ως το τέλος;

Απίθανη συνεργασία των δύο ψηλών της κορυφαίας Μακάμπι όλων των εποχών. Να ο λόγος που ο Κροάτης Βούισιτς θεωρείτο (όχι άδικα) ο κορυφαίος ψηλός πασέρ στην ιστορία της Ευρωλίγκας. Πολύ τυχερός ο Μπαστόν.

Ο Ραμούνας Σισκάουσκας ήταν ο πραγματικός MVP του Παναθηναϊκού στο Final-4 της Αθήνας (συγγνώμη Δημήτρη Διαμαντίδη). Απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας ο Λιθουανός φόργουορντ "σόλαρε" σαν κιθαρίστας. Τεράστιο καλάθι στην πιο κρίσιμη στιγμή.

Η ημέρα που ο Πρίντεζης έγινε Αη Γιώργης. Η ημέρα που με το δόρυ του σκότωσε (όχι το δράκο αλλά) την αρκούδα. Η ημέρα της πιο επικής επιστροφής ομάδας σε τελικό Final-4.

Φόλοου-κάρφωμα με το ένα χέρι πάνω από τον Χάντερ σαν κι αυτό του Ρούντι Φερνάντεθ στον περυσινό τελικό της Μαδρίτης με τον Ολυμπιακό μονάχα ο Ρούντι Φερνάντεθ μπορούσε να κάνει. Να τα λέμε αυτά...